Wszystkie te drogi

Pamiętam jak przed laty ujrzałem ją po raz pierwszy.

Jedno spojrzenie... uśmiech... te kilka słów które mnie zauroczyły.

Staliśmy tam wtedy na mrozie oglądając fajerwerki. Nie była jedną z nas, wiedziałem o tym...

Nie była ani ani aniołem, ani demonem... była człowiekiem...

Zwykłym człowiekiem o radość silniejszej od mroku spowijającego me serce.

Zdjęła smutek z mych ramion i obdarowała energią swego ludzkiego życia.

Na plecach pozostały tylko blizny... Blizny które dziś bolą coraz mocniej.

Przypominają o sobie, o przeszłości którą odrzuciłem chcąc być z nią.

Gdzieś tam w głębi mnie znowu ożywa moje dawne "ja".

Łzy ciekną mi z oczu, lecz wiem że w miejscu tych blizn na plecach wkrótce znów pojawić się mogą czarne skrzydła... 

Bezruch... to coś co mnie uśmierca... stworzenia ruchu żyją w wiecznym chaosie...

Splątane z życiem niczym w energicznym tańcu, w którym każda figura jest dziełem sama w sobie.

Każda chwil tak ulotna, sprzeczna z innymi, lecz za razem tak głęboko zapadająca w pamięć.

Cóż lepiej... żyć w harmonii udawanego niebytu, czy pozwolić się porwać wirowi emocji?

Rzucić na skały o krawędziach niczym ostrza, wbijających się głęboko w ciało raniąc i drąc je na strzępy... lecz żyć.... czuć... być...

Każda z nich na wyciągnięcie reki...jednego kliknięcia...

 "Czego dzisiaj pragniesz się dowiedzieć?

Kogo poznać, o co zapytać ?"

Kliknij, ujrzyj.... uwierz lub nie.... kliknij, ujrzyj.... uwierz lub..... zapłacz...

Tyle dróg... tyle myśli..tyle różnych ...bytów.... kliknij, ujrzyj...uwierz... zniknij w bezkresnej toni...

Narodziny... z krwi, kości.... z pyłu... smutku i radości....

Pokryty bliznami.... zbłąkany pomiędzy ciemnością a światłem...

Narodzony w społeczności sieci... wśród braci... sióstr.. wrogów i przyjaciół....

Szukając odpowiedzi... lecz nie znając nawet pytań...

Z wieloma drogami za mną lecz pustką przede mną.... 

 Tak się dzisiaj narodziłem...