Wszystkie te drogi

Zabiłem anioła którego przysięgałem strzec.

Przeszyłem myślami niczym sztyletami owiniętymi w jedwab.

Trzymałem w ramionach patrząc jak się wykrwawia.

Zostałem sam, kto mnie będzie bronił ? 

Zawsze nierozłączni niczym ying-yang w odwiecznym splocie.

We własnym świecie wypełnionym tysiącami barw, dźwiękami muzyki i radosnym śmiechem.

Baśniowej krainie ukrytej głęboko w naszych umysłach.

Skrytej przed światem zewnętrznym, czasem tak nam nie przychylnym i nas nie rozumiejącym.

Dziś nie jest już tak cudownie jak kiedyś. Wciąż razem lecz coraz dalej od siebie.

Róże w naszym świecie szarzeją, więdną aż w końcu umierają.

Tak jak z wolna znika uśmiech z naszych twarzy.

Czas przemija, a nasze uczucie razem z nim...

Pamiętam jak przed laty ujrzałem ją po raz pierwszy.

Jedno spojrzenie... uśmiech... te kilka słów które mnie zauroczyły.

Staliśmy tam wtedy na mrozie oglądając fajerwerki. Nie była jedną z nas, wiedziałem o tym...

Nie była ani ani aniołem, ani demonem... była człowiekiem...

Zwykłym człowiekiem o radość silniejszej od mroku spowijającego me serce.

Zdjęła smutek z mych ramion i obdarowała energią swego ludzkiego życia.

Na plecach pozostały tylko blizny... Blizny które dziś bolą coraz mocniej.

Przypominają o sobie, o przeszłości którą odrzuciłem chcąc być z nią.

Gdzieś tam w głębi mnie znowu ożywa moje dawne "ja".

Łzy ciekną mi z oczu, lecz wiem że w miejscu tych blizn na plecach wkrótce znów pojawić się mogą czarne skrzydła... 

Bezruch... to coś co mnie uśmierca... stworzenia ruchu żyją w wiecznym chaosie...

Splątane z życiem niczym w energicznym tańcu, w którym każda figura jest dziełem sama w sobie.

Każda chwil tak ulotna, sprzeczna z innymi, lecz za razem tak głęboko zapadająca w pamięć.

Cóż lepiej... żyć w harmonii udawanego niebytu, czy pozwolić się porwać wirowi emocji?

Rzucić na skały o krawędziach niczym ostrza, wbijających się głęboko w ciało raniąc i drąc je na strzępy... lecz żyć.... czuć... być...

Każda z nich na wyciągnięcie reki...jednego kliknięcia...

 "Czego dzisiaj pragniesz się dowiedzieć?

Kogo poznać, o co zapytać ?"

Kliknij, ujrzyj.... uwierz lub nie.... kliknij, ujrzyj.... uwierz lub..... zapłacz...

Tyle dróg... tyle myśli..tyle różnych ...bytów.... kliknij, ujrzyj...uwierz... zniknij w bezkresnej toni...

Narodziny... z krwi, kości.... z pyłu... smutku i radości....

Pokryty bliznami.... zbłąkany pomiędzy ciemnością a światłem...

Narodzony w społeczności sieci... wśród braci... sióstr.. wrogów i przyjaciół....

Szukając odpowiedzi... lecz nie znając nawet pytań...

Z wieloma drogami za mną lecz pustką przede mną.... 

 Tak się dzisiaj narodziłem...